zdania o czymś

См. также в других словарях:

• taić — ndk VIa, taję, taisz, taj, taićił, tajony «trzymać coś w tajemnicy, nie wyjawiać, nie ujawniać czegoś; ukrywać, zatajać coś» Taić prawdę przed otoczeniem. Taić niepokój. Nie taić swego zdania o czymś …   Słownik języka polskiego

• zdanie — n I 1. rzecz. od zdać. 2. lm D. zdań «wypowiedzenie, myśl wyrażona słowami» Długie, treściwe zdanie. Napisać na kartce kilka zdań. Objaśnić coś w kilku zdaniach. Urwać w pół zdania. Wtrącić, zacytować, przytoczyć zdanie. ◊ pot …   Słownik języka polskiego

• być — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIIa, jestem, jest, są, będę, będzie, bądź {{/stl 8}}{{stl 7}}I {{/stl 7}}{{stl 8}}w funkcji samodzielnej {{/stl 8}}{{stl 7}}: {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istnieć, żyć, występować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• zdanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zdać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zdanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zdań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pół — «połowa czegoś, jedna z dwóch równych części» Pół jabłka. Pół miesiąca, roku. Pół szklanki herbaty. Dwa i pół metra materiału. Podzielić coś na pół. ∆ Pół czarnej «mała porcja czarnej kawy» ∆ Pół do pierwszej, drugiej itd. «godzina dwunasta,… …   Słownik języka polskiego

• znak — m III, D. u, N. znakkiem; lm M. i 1. «to co ma poinformować o czymś przez wywołanie określonych skojarzeń (odruchów warunkowych)» Wymieniać znaki porozumiewawcze. Dać znak gestem, spojrzeniem. Robić coś na dany znak. ∆ Znaki diakrytyczne «znaki… …   Słownik języka polskiego

• przerwać — dk IX, przerwaćrwę, przerwaćrwiesz, przerwaćrwij, przerwaćał, przerwaćany przerywać ndk I, przerwaćam, przerwaćasz, przerwaćają, przerwaćaj, przerwaćał, przerwaćany 1. «rwąc przepołowić coś, przedzielić na dwie części, rozerwać, zrobić wyrwę w… …   Słownik języka polskiego

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• ni — 1. «spójnik łączący zaprzeczone równorzędne człony zdania lub zdania współrzędne, zwykle powtórzony przed każdym z członów łączonych» Nie mieć ciszy ni spokoju. Nie mieć pieniędzy ni rozgłosu. Powiedział coś ni do siebie, ni do nich. Widzieć coś… …   Słownik języka polskiego

• byle — «spójnik» a) «przyłączający zdania lub ich części, oznaczające cel lub skutek, ku któremu zmierza czynność zdania nadrzędnego; wzmocnione aby, aby tylko; także: oznaczające warunek, zwykle pożądany» Bylem mógł, przyjadę. Poradzę sobie, bylebym… …   Słownik języka polskiego